23 februari
vandaag gaan we richting Gisborn, aan de oostkust van het Noordereiland. het volgende verhaal hopen wij op 27 februari te versturen met als laatste hoogte punt een bezoek aan een vulkanisch eiland, waarvan de vulkaan nog werkt. nl. White Island. tot dan.
(het gebied is ws. niet te bereiken met mobiele telefoon, probeer te mailen)
20 - 21- 22 februari
We zijn weer op het Noorder-eiland. De volgende dag, na de 'Whale watching' naar Picton gereden.
Over de coast road, schitterend, bij Ohau Point lagen zeehonden langs de weg en we begrepen van bewoners dat bij vloed de zeehonden op de weg liggen, dus uitkijken.
Verschillende baaien aangedaan, bij Paparoa Point koffie gedronken in de campervan, daarbij keken we zo op een zeehond, w.s. een bull.
Wim liep er zo naar toe, het maakte hem niks (zie foto).
We bleven foto's maken de een nog leuker, mooier dan de ander, een selectie gemaakt wat ons mooi lijkt.
Langs een meer gereden, waar ze zout winnen uit de zee, trouwens hier is voldoende zout om te strooien (zie foto). Een aparte kleur, roze.
Bij Blenheim in een infocentrum geïnformeerd of we eerder met de ferry kunnen, zij verwees ons naar Picton.
Bij de Ferry Terminal in Picton, geïnformeerd of we eerder over konden en dat lukte, zelfs vandaag om 18.05 uur, ander half uur later.
Vlug boodschappen gedaan en tijdens het wachten voor het inschepen, warm gegeten. Voor alle zekerheid Primatour ingenomen, er stond n.l. vrij veel wind op zee.
Vlak voor Wellington hadden we weer telefonisch bereik, Ester en mamma gebeld, even bijgepraat.
Om 21.30 uur kwamen we aan in Wellington, eerst volgende camping was een half uur rijden van de terminal in Lower Hutt.
Gelukkig hadden ze plaats en om 22.10 uur stonden we op onze plek, even wat gedronken en toen gaan slapen.
De volgende ochtend, 21 februari, weer een stralende dag, samen in de zon de route bepaald hoe we langs de oostkust van het Noorder-eiland gaan rijden. Veel wegen zijn namelijk 'gravel road', maar toch een mooie route kunnen uitstippelen, bleek achteraf.
Vanaf Masterton, over de Whangaehu valley raod naar Alfredton, langs de Tiraumea River naar Weber, Wimbledon ( mooi restaurant in de middel of now whare), over de Wimbledon raod (wat geen gravelraod meer is) naar Porangahau, daar bij het strand naar een camping, die zijn beste tijd heeft gehad.
Jammer, want het is een mooie plek voor een camping.
Heerlijk in de zon gezeten totdat hij onder ging, daarna koelde het snel af.
Op tijd naar bed na een glaasje heerlijk NZ wijn.
Een mooi woord voor een spelletje galgje, Longest Place name in NZ., bestaat uit 57 letters T.........u.(niet uit te spreken).
Vanuit Porangahau ( 22 februari), Waipukurau en Hasting naar Napier gereden.
Een mooi dal wat langzamerhand minder bergachtig naar heuvelachtig wordt.
Bij Hasting een rondrit door het centrum gemaakt, de meeste gebouwen zijn modern.
We gaan voor Napier, dat bekend staat om zijn Art Deco gebouwen.
Op 3 februari 1931 werd de regio Napier in de late ochtend opgeschikt door een forse aardbeving met omgerekend een kracht van 7,9 op de richterschaal.
Het gebied rond de stad werd maar liefst twee meter omhoog getild. In de twee weken daarna zijn er ruim 5000 naschokken geteld.
Napier werd met de grond gelijk gemaakt. Ineens moest vanuit het niets een stad uit e grond worden gestampt. Dat gebeurde in een bouwstijl die in de jaren dertig zijn hoogtepunt beleefde in de wereld; Art Deco.
De zigzaglijnen, de ronde vormen, alle uitingen van deze bouwkunst zijn overal te zien in Napier. Er zijn wel zo'n 100 gebouwen die de moeite waard zijn om langs te wandelen.
Napier ligt in 'Hawke Bay', een van de warmste streken van NZ en het belangrijkste en oudste wijnbouwgebied van het land. Het gebied ligt in de regenschaduw van de hoge vulkanen in het midden van het land en de zomers zijn er droog en heet. Alle druivenrassen zijn hier te vinden. Verschillende wijnen al geproefd, de Merlot, Sauvignon, heerlijk.
Napier heeft nog een reputatie hoog te houden nl. de warmste stad van NZ.
Vandaag ongeveer 28°C en de vooruitzichten blijven onveranderd goed.
Laat in de middag Napier bekeken met zijn Art Deco huizen, gebouwen. Met een taxi naar de Harbour gegaan, waar leuke restaurants zitten en in de Gintrap gegeten, waar we na het eten naar de 1500 m. dames hebben gekeken op een groot scherm.
Irene Wust GOUD op de 1500 m. jammer voor Margo de Boer, net geen 3e plaats. Taxi terug naar de camping, het is nog warm buiten, het wordt een zwoele nacht.
kaikoura
Kaikoura - Zuidereiland.
Lekker uitgeslapen en om 9.00 uur opgestaan.
Het weer verrassend mooi maar toch veel wind op zee. Om 10.30 uur naar infocentrum gegaan om de whale-watching trip te boeken - eerst volgende mogelijkheid was volgens hen op 20/2 om 15.00 uur. Daarna nog informatie opgevraagd voor de albatroskolonie en de zeehonden trip.
Daar de tip gekregen om rechtstreeks boeking te doen voor de whale-watching trip bij hun vertrekpunt. Daar heen gereden.
De trips van vanmorgen waren allemaal geannuleerd vanwege de ruwe zee.
Eerst volgende trip, voor ons was om 12.45 uur vandaag, uiteindelijk werd het 12.15 uur.
Yolanda de bekende pil ingenomen en met de bus naar de boot.
De zee was behoorlijk ruw en de boot ging soms meters omhoog en omlaag.
De eerste stop was bij de dolfijnen, ruim honderd zwommen langs en om de boot, een fantastische ervaring, maar moeilijk te fotograferen ivm de sluitertijd.
Yolanda werd zeeziek (zie foto), daarna opzoek gegaan naar de walvissen.
Hier vlak voor de kust is het al 1600 m. diep en ontstaan er diepe kloven onder water.
Drie keer een walvis gespot, een steeds gewacht op het ultieme moment dat hij/zij weer onderduikt. Bijzonder fascinerend om deze grote zoogdieren van dichtbij te zien.
Om 15.30 uur weer terug aan land waarna Yolanda weer vlug opknapte. Nog even naar een uitkijkpunt gereden en boodschappen gedaan.
Allebei goed gegeten om 19.15 uur, stukje geschreven en daarna de foto's geselecteerd voor het thuisfront.
Het weer ziet er voor de komende dagen goed uit en het wordt weer warm, gelukkig.
Dit is het laatste stukje vanaf het Zuider-eiland, overmorgen gaan we weer met de ferry naar het Noorder-eiland, voor de laatste week in Nieuw Zeeland.
Groetjes Willem en Yolanda
18 februari
Van Hanmer Springs naar Kaikoura. 's Ochtends eerst de thermal baden bezocht. Lekker warm en ontspannend, daarna koffie gedronken met iets lekkers erbij.
Om half 2 op weg gegaan voor een korte rit van ± 140 km opnieuw richting oostkust.
Een mooie rit over een rustige weg langs bergen en door diverse gorges. Het weer werd steeds minder.
Om 16.00 uur op de camping in Kaikoura aangekomen en informatie gevraagd voor de Whalewatching. Dit staat gepland voor morgen indien het weer het toelaat ( veel wind op zee).
Vandaag is het vooral slecht weer op het Zuidereiland.
Dunedin 12°C.
Christchurch 12°C.
Kaikoura 16°C.
Vanaf morgen wordt het weer steeds beter dus...............
17 februari
17 februari.
Op de camping met schapen op de achtergrond en daar werden we vanmorgen wakker van.
De plannen zijn om over de Arthurss Pass, richting Greymouth te gaan en bij Reefton te overnachten.
Zigzaggend van oost naar west en dan weer oost, van zuid naar noord, over het Zuider-eiland van Nieuw Zeeland.
Arthurss Pass is een schitterende natuur geweld, van vulkanen met uitlopers waar je over heen rijdt met verbindingsbruggen en hoog- plateaus.
Op een lookout, Kea's gezien, één was zeer geïnteresseerd in de rubbers van de autoportieren en dakluiken van onze campervan. Verjagen lukte niet, dan maar weggereden naar de volgende lookout, door een Gorge, vol met bloeiende ‘'Christmass trees, met een rode gloed over de bergen.
De andere kant van de Arthurss pass is spectaculairder, steile hellingen, sommige van 16%, met een overkapping over de weg, ivm lawine gevaar van steengruis.
Bij het Lake Poerua, koffie gezet en genoten van ons uitzicht op de bergen. Vandaar uit via de Arnold Valley road, over road 7 naar Reefton.
Reefton een leuke streekplaats met veel voorbijgaande glorie, daar getankt en besloten om door te gaan naar Hanmer Springs.
Door het Victoria Conservation Park, waar geen eind aan leek te komen
(± 70 km.), over de Lewis Pass ( 820 m).
we volgden een rivier die na Engineers Camp steeds breder werd tot aan Hanmer Springs aan toe, op sommige plaatsen ± 2 km.
in Hanmer Springs zijn thermal baden en Hotsprings, een soort Thermo 2000 bij Valkenburg. Morgen gaan we een bad nemen.
16 februari
De zon begon te schijnen. Toont de omgeving dan ook weer anders.
Een leuke camping, met een riviertje, waar kinderen in kunnen spelen.
Betalen van de campingplaats gaat in goed vertrouwen met geld in een envelop in een brievenbus.
Achteraf waren we blij dat we gisteravond hier gestopt waren, de volgende camping was minstens nog een uur rijden van Little River af richting Akaroa.
De weg gaat over verschillende kraterranden van vulkanen, met behoorlijke diepe dalen langs de weg.
Eerst naar Akaroa, waar je misschien dolfijnen ziet zwemmen.
De Hectordolfijn, een van de zeldzaamste en meest bedreigde dolfijnsoort ter wereld, genoemd naar de Britse wetenschapper Sir James Hector.
De Hectordolfijn, die gemiddeld 20 jaar oud wordt, is ook de kleinste dolfijnsoort ter wereld; volwassen vrouwtje 1,4 m. lang, volwassen mannetje 1,3m.
Er zijn slechts drie- tot vierduizend van deze dolfijnen en ze komen alleen in Nieuw Zeelandse wateren voor. http://www.blackcat.co.nz/
Helaas niet gezien, zelfs naar het plaatsje Onaku gereden, waar het een stuk stiller is en iets hoger ligt, zodat je de baai beter kan overzien, maar helaas niet gespot.
Wel een schitterende tocht over het schiereiland, soms reed je over een kam, zodat je aan beide kanten water zag, de enen kant de baai van Akaroa en de andere kant de Pacific Ocean (± 600 m. hoog).
Vanaf deze hoogte was duidelijk de verschillende kratermeren te onderscheiden.
Terug langs dezelfde weg en voor Christchurch afgeslagen naar Lincoln, over Burnham naar Darfield en bij Springfield een camping op gezocht.
Weer een schattige, kleine camping, met en ongelofelijke prijs van $ 10
( € 5,-) en schoon.
vervolg 15 februari
‘s Middags rond 16 uur besloten om van de camping af te gaan, Christchurch gaf niet wat we verwachtte, het oude centrum hadden we al gezien en het was te slecht weer voor de Gondola.
Het schiereiland, Banks en Peninsula Akaroa moet mooi zijn, dat ligt ten zuiden van Christchurch. Via de 74 naar Lyttelton, een havenplaats in een kratermeer. Rond het meer gereden naar Diamond Harbour en daar een gravel road ingereden, na een paar kilometers kwamen we iemand tegen met een vierwieldrive die ons adviseerde om terug te gaan, de afdaling aan de andere kant is te gevaarlijk. Veder op gedraaid en terug naar Teddington (1 ½ uur rijden) en daar de Gebbies Pass road gnomen om aan de andere kant te komen van het schiereiland.
De weg was daar in het begin goed te rijden ( ± 90 km p/u) tot aan Little River, waar we gelukkig een kleine camping tegen kwamen ( 21.00 uur).
Een primitieve, schone camping in de Okuti Valley, 4 km. van Little River.
http://www.littlerivercampground.co.nz/
In het donker een plekje gezocht en daarna gegeten, de biefstuk moet maar wachten voor morgen. Stokbrood met Franse kaas gegeten en voldaan gaan slapen.
15 februari
Rustdag, wasdag, maildag en boodschappen doen (dus toch druk).
Lange broeken weer.
Plannen maken voor 16 februari, sightseeing Christchurch en het vulkanische schiereiland achter Christchurch bezoeken, daarna onze route vervolgen richting Abel Tasman gebergte over de Arthur pass.
Tot over een aantal dagen.