27 janauri
Vroeg op gestaan en om 8.30 uur vertrokken om de prachtige kustweg verder te vervolgen, richting 'Abel Tasman nat. Park'.
Boodschappen gedaan in Nelson.
Daarna gepicknickt aan het strand.
Om 14 uur aangekomen in Kaiteriteri aan de rand van het nat.park.
Yolanda heeft daarna de was gedaan. De camping verkent en een boottrip geboekt voor vrijdag 29 januari, met een snelboot (zie foto) langs de baaien van het Abel Tasman park met onderweg een track (wandeling) van ±4 uur. De weersverwachting is erg goed 23°C.
Morgen 28 januari wordt het 25°C, dan nemen we een rustdag aan het strand. (zie laatste foto Yolanda)
26 januari
26 janauari.
Vanmorgen gebeld naar Ester, we wilden graag haar stem horen.
Vlakbij de camping stond een korenmolen, een replica van een molen uit Nederland.
In de regen vertrokken naar Wellington, hopelijk kunnen we vandaag over naar het Zuidelijk-eiland / Te Wai Panamu.
Eenmaal aangekomen bij de ferry, verbaasde het ons dat we om twee uur over konden, tickets gekocht (12 uur) en even wachten op de kade voordat we aan boord konden.
Rond 14 uur voer de Ferry Wellington uit en we verlaten het Noordelijk-eiland / Te Ika a Mau.
We waren de baai van Wellington nog niet uit of we kwamen in een zeemist te varen tot Te Wai Panamu.
Aankomen varen naar Picton tussen de eilandjes door is een formidabel gezicht.
Een eiland tussen de witte wolken waar NZ zijn naam aan te danken heeft, Aotearoa.
Toen de Maori in een ver verleden op zoek waren naar nieuw land herkende ze wat nu Nieuw Zeeland heet aan de lange witte wolk die in de buurt hing.
In Picton scheen de zon, via de Charlotte road naar een camping gereden aan een baai.
's Avonds plannen gemaakt voor de volgende dag, Abel Tasman park.
25 janauri
25 januari.
Voor negen uur vertrokken we van de camping Tongario, aan het rand van het Tongario nationaal park.
Strakke blauwe lucht, we hebben geluk, we kunnen misschien met een kabelbaan omhoog naar de Mt.Ruapehu.
Via Whakapapa, langs het beroemdste hotel van NZ: Le Chateau, door een vulkanisch landschap omhoog naar Iwikau village, het wintersporthart van het Noordereiland.
Voor het eerst, sinds een week, was kabelbaan in gebruik.
Kaartjes gekocht en vlug naar boven.
Prachtige vergezichten onderweg, boven even rondgelopen.
Plotseling kwamen mistflarden over de kam heen gescheerd, zicht werd minder en minder.
Besloten om weer naar beneden te gaan.
Beneden aangekomen, koffie gedronken en onze tocht vervolgd, over de Whangauni road, langs het nationaal park met 35 km. gravel.
Ruim 3 uur gereden over 98 km.
Vervolgens langs de kustweg 3 en 1, naar het zuiden.
Tot aan Foxton Beach, daar een camping gezocht en gevonden..
's Avonds nog een indrukwekkende wandeling gemaakt langs de rivier en het strand.
24 januari
24 januari
Kiora allemaal,
Heerlijk geslapen, we werden wakker met een stralend blauwe lucht.
Mooi weer om een vulkanisch park te bezichtigen.
Besloten dit tijdens een verplaatsing te doen richting Taupo.
Het Waimanga volcanic valley park (http://www.waimangu.com/), tickets gekocht en wat ons verbaasde, een vertaling van de bezienswaardigheden in het Nederlands, fantastisch.
De wandeling ging langs bronnen, geisers, warm water meren, beekjes en kratermeren, met daarbij enorme stoom ontwikkeling.
Soms leek het of in de sauna zat.
Na ongeveer 1½ uur lopen kwam je aan bij een groot krater meer, waar een bootje over het meer voer, langs verschillende plekjes, wat heel bijzonder was.
Vroeger op deze plek, voor de uitbarsting van 1886, waren hier de beroemde witte en roze terrassen, met warm mineraalwater (lijkt op Pumukela in Turkije).
Bij de uitbarsting zijn deze verdwenen in het meer, wat 20 maal zo groter werd.
Na de boottocht, stond een bus klaar om je weer naar het beginpunt te brengen. Het pad omhoog is steil, naar beneden lopen is te doen.
Geologische achtergrond.
Het Rotrua-Taupo gebied wordt gekenmerkt door spectaculaire veschijning die het resultaat zijn van hun ligging in de Pacific 'Ring of Fire'. De 'Ring'geeft in NZ de grens aan tussen de tektonische platen van de Stille Zuidzee en de India/Australië platen. De Tarawera vulkaan, het Rotomahana bekken en de kraters van de Waimangu vulkanisch vallei, allen gelegen langs een van 's werelds grootste breuken, zijn de locaties van de grootste uitbarsting die plaatsgevonden heeft in de NZ geschiedenis.
Om één uur richting Taupo gereden, langs het meer, het grootste kratermeer van de wereld, een diameter van ongeveer 100 km., vergelijkbaar zo groot als het IJsselmeer
Via route 47 richting Tongario nationaal park, de overnachting op Holidaypark Tongario.
Waar we vriendelijk werden begroet door Tony.
Het valt ons op hoe vriendelijk, bereidwillig en vol met engelse humor zijn, de Nieuw-Zeelanders, naar toeristen en/of landgenoten.
22 en 23 januari
22 januari Verplaatsing Shelly Beach naar Rotorua, totaal 303 km.
camping 'Blue Lake'
23 januari.
Enigszins een rustdag vandaag, omgeving verkent en een kleine wandeling gemaakt door een bos langs het 'Blauwe meer'/ Bleu Lake.
Het pad had regelmatig zicht op het meer, waar een roeiwedstrijd werd gehouden, Regatta Bleu Lake !!!, ipv de Zaanregatta.
Er staan enorme naaldbomen in het bos, misschien wel net zo hoog als de Tane Mahuta.
's Middags heerlijk van de zon genoten bij de camper, deed ons goed.
Voor de avond een Maori village geboekt, met daarbij een hangi, het traditionele eten van de Maori, met daarbij zang en dans.
We werden opgehaald met de bus en werden tijdens de reis naar het dorp opgewarmd voor de avond.
Zoals de begroeting 'Kia Ora', de neuskus, betekenis goedendag.
Voordat we het dorp in mochten gaan, ging een heel ritueel vooraf.
De stam moest zeker weten of we niet vijandig waren.
De sterkste krijger werd gestuurd en de aangewezen leiders van de bus moesten hem begroeten, met respect (niet lachen, glimlachen etc.)
Het dorp bestond uit kleine hutjes, gebouwd van riet en hout.
Verder waren enkele oude ambachten te zien en vaardigheden voor een krijger.
Eén van die krijgers vond ik lijken op Ruud, (fantastisch wat een uitstraling).
De show konden we helas geen goede foto's maken, ivm de slechte verlichting.
De traditionele dansen werden gedaan, soort twurle met pompoenen en stokjes en aan het einde 'de Haka', de oorlogsdans.
( zie ook http://www.maoriculture.co.nz/).
Na de show was de hangi, eten bereid in de warme aarde in een linnen zak, volgorde vlees, aardappelen, groente, pudding.
Het was verrukkelijk.
De bus bracht ons weer terug naar de camping.
21 januari
Op naar de oerbomen, één na de grootste boom van de wereld, de Kauri-boom.
De hoofdweg slingert zich door het Waipona Forest, waar enige woudreuzen de houthonger van de Europeanen hebben weten te weerstaan.
De kaarsrechte stammen tillen de kroon hoog boven de aarde op.
Er is een kort verhaal over de kauri. Een verhaal dat de geschiedenis van het land en het lot van de boom treffend weergeeft;
'Hier sta ik, hoog op een bergkam in Noordland. Hier heb ik meer dan 1500 jaar gestaan. Ik ben kauri, de reuzenboom van het noordelijk deel van Nieuw-Zeeland, een levende schakel met het tijdperk van de dinosauriërs. In mijn eigen leven heb ik het landschap zien veranderen. Ik was al een volwassen boom toen de eerste mensen hier aanmeerden in hun zeekano's, voorouders van de Maori. Honderden jaren later zag ik de Europeanen, eerst op zoek naar hout, toen naar land. De 150 jaar daarna was ik getuige van het vellen van de bossen om me heen en het land dat werd gereedgemaakt voor landbouw. Ik ben een van de weinige oude kauri die gespaard zijn gebleven. Het verhaal van Noordland is mijn verhaal.'
Tane Mahuta (heer van het bos), deze boom heeft 244 m³ hout, een hoogte van ruim 51 m en een diameter aan de grond van bijna 14 meter.
Tijdens de wandeling weet je wat ze bedoelen met een regenwoud, vochtig en het regent kleine druppels.
Een hele mooie route, waar je de eerste uren in een regenwoud vertoefd, dan langzamerhand naar een naaldbos en aan het einde een typisch Hollands tafereel, lijkt op een polderlandschap, maar dan met tropische planten.
Hoge duinen en regelmatig rij je langs het water, lijkt op een fjord, zoals in Scandinavië maar het waterpeil is laag, meer richting Bretagne, Normandië.
De 4e overnachting is op Shelly Beach, een mooie plek, kijkend op de baai, maar het sanitair is een stuk minder (toilet aan boord en gewassen aan de wastafel).
Totaal 288 km. gereden.
20 januari
Vandaag weer een schitterende dag. Gestart met een culturele dag, waar Nieuw Zeeland begon, Waitangi Treaty Grounds, Önze geboorteplaats'zeggen de Nieuw-Zeelanders. De plek waar de Maori's akkoord gingen met een verdrag, met de inlijving van hun land door Groot-Brittannië, in ruil voor zeggenschap over de eigen rijkdommen.
Elk jaar wordt hier op 6 februari een manifestatie gehouden om de herinnering aan de ondertekening van het verdrag in 1840 levend te houden.
Blikvanger van het terrein is de Te Whare Runanga, het ontmoetingshuis van de Maori en de gigantische Waka (kano) van de Maori. De prahtige kano is 35 m. lang. Voor de bouw van de kano zijn drie met zorg uitgezochte Kauri-bomen geveld.
In het ontmoetingshuis wordt geregeld vergaderd. Aan de binnen kant zit houtsnijwerk van Maoristammen uit alle delen van Nieuw-Zeeland. De figuur in de top van de gevel is de mythologische ontdekkingsreiziger Kupe.
De beroemde oorlogsdans helaas niet gezien, daarvoor waren we te vroeg in het museum.
Door naar Kerikeri, hier zijn de twee oudste Europese gebouwen van NZ te vinden, het Kemphouse dateert uit 1822. Een anglicaanse zendingspost. Naast het Kemp house staat de Stone Store, het oudste stenen gebouw van het land. Dit huis diende eerst als opslagplaats voor de zending.
Een uur stroomopwaarts (lopend) langs de rivier ligt de Rainbow Falls, een spectaculaire waterval van ongeveer 30m. hoogte.
Via route no. 10 naar Awanui, ongeveer 300 km. van Auckland een T.splitsing naar Cape Reinga, aan de westkant van de weg ligt Ninety Mile Beach, een lange strook zand waarop witte golven beuken, met daarachter een duingebied. De duinen zijn soms bijna 150 m. hoog. Het lange zandstrand heeft wat van de kust Hoek van Holland en Den Helder, alleen minder mul.
Het is toegankelijk voor auto's en over een lang stuk te berijden.
Bij Waipapakauri Beach gekeken en het water gevoeld van temperatuur, viel mee. Wim werd tot zijn kruis nat van een hoge golf.
Op het strand mag je 100 km p/u rijden, volgens ons onmogelijk.
Vandaar uit naar Kaitaia en de alternatieve route gevolgd ( De twin Ocean Discovery road) naar Rawene, met de Ferry over. Onderweg erg rustig, totaal 26 auto's gepasseerd op een totale lengte van 80 km.
Een mooi landschap, met beken, heuvels, bergen etc.
Langs de weg Dracena's, Yucca's, grote varens (lijkt op een Koningsvaren, maar dan ongeveer 5-10 m hoog), Pampasgras, een soort Fresia (oranje) palmen etc. schitterend.
In Rawene overnacht op een camping, 's avonds uit eten geweest, in een hotel waar de tijd heeft stil gestaan.
Vriendelijke mensen ontmoet, gezellig zitten te keuvelen in het Engels.
Nog voor het donker werd naar de camping gelopen, dat was best stijl, maar met een fles wijn op lukt alles.
Totaal 226 km.
Gr. Willem en Yolanda
eerste dagen vakantie
Hallo allemaal,
Hier dan het eerste berichtje vanuit Nieuw Zeeland.
Het heeft even geduurd omdat onze lap=top met Europese stekker niet past op onze aansluiting in de camper.
De vlucht naar Hongkong verliep voorspoedig, alleen hebben wij weinig geslapen.
Hongkong een wereldstad met 5 miljoen inwoners met een geweldige skyline in de haven. Op beide dagen hebben wij heel veel gezien, wel vermoeiend, oa. een klooster Po Lin met het grootste Buddha beeld,
's avonds naar de lasershow en de volgende dag gevaren door de haven.
De vlucht naar Auckland duurde ongeveer even lang als naar Hongkong, iets minder dan 10 uur.
Bij aankomst werden wij opgewacht en naar het camperbedrijf gebracht.
De Tulip stond al klaar.
Vanaf zondag zijn wij op pad in een fantastisch mooi land, heerlijke temperatuur van ongeveer 20 tot 28 °C.
Als eerste bezoeken wij het Noorder eiland, met de streek Coromandel vandaar via Auckland naar het noorden een subtropisch gebied.
Het rijden was even wennen maar tot nu toe gaat het probleemloos.
Bijgaand een foto-impressie van de eerste week.
Over een dag5/6 versturen wij het volgende bericht.
Gr. Willem en Yolanda